Niet kunnen slapen

Niet kunnen slapen het overkomt mij zo vaak
Zoals nu is het weer raak
Mijn lichaam lijkt wel overbelast
Door de pijn die iedere keer verkast

Wetend dat ik naar mijn lijf serieus moet luisteren
Maar soms is het zo zacht aan het fluisteren
Dan kan ik het bijna niet verstaan
Zodat ik over de grenzen ben gegaan

En ja, dat moet ik dan bezuren
Dan geeft mijn lijf mij wat te verduren
Probeer ik het volgend keer te verkomen
Al weet ik dat de emmer weer zal overstromen

En ik weet dat er velen met mij zijn
Die regelmatig leven met pijn
Waardoor het slapen vaak moeilijk is
En zij, net als ik, het ervaren als een groot gemis

#EnjoyYvonne

Moederdag 2016

Moederdag, een bijzondere dag in het jaar
Hoe vaak staat je moeder niet voor je klaar
Een mooie dag om je moeder te eren
Niemand kan iets anders beweren

Moederdag, ook voor degene wiens moeder er niet meer is
Voor hen is het een dag met extra gemis
Zij zullen daar even stil bij staan
Want hun moeder is degene waardoor zij bestaan

Moederdag, een dag met vele gezichten
Een dag die veel verdriet kan aanrichten
Voor hen die geen moeder kunnen zijn
Is dit soms een dag vol pijn

Als we met ons allen ook aan hen wat extra aandacht schenken
Dan kunnen we ons geen mooier moment bedenken
Want iedere moeder is vaak met haar kinderen begaan
En daar mogen we ook echt wel eens stil bij staan

Stil in mij

Soms is het even stil in mij
Voel ik verdriet, blijheid zij aan zij
Dan weet ik niets te zeggen
Kan ik de gevoelens niet uit leggen

Maar ik weet dat dit gevoel tijdelijk is
Dringt het tot mij door wat ik nu mis
En weet ik dat ik door ga
Streef ik mijn gevoelens achterna

Die stilte is soms zo belangrijk
Zet ik mijzelf eventjes te kijk
Om daarna weer vol op te kunnen genieten van het leven
Want dat heeft mij toch zoveel te geven

Mijn vader

Wat ben ik het afgelopen jaar in het diepe gedoken
Maar het heeft me gevormd, niet gebroken
Al is het verdriet wel hard binnengekomen
Doordat jij uit mijn leven werd weggenomen

Mijn vader, de man die mij heeft gemaakt
Jou verlies heeft mij diep geraakt
Het niet meer even knuffelen met jou
Niet meer zeggen dat ik van je hou

Terwijl mijn leven weer verder gaat
Heb ik soms het gevoel dat het even stil staat
Vind ik het moeilijk dat jij er niet meer bent
Ben ik zo blij dat ik je heb gekend

Onrust in de wereld

Onrustig kijk ik naar de tv
Wat maakt de wereld op dit moment mee?
Zelfmoordaanslagen en bommen in een ander land
In wat voor een wereld zijn we toch belandt?

Een eigen mening heeft iedereen
Ergens raakt het ons één voor één.
Vorige week Turkije en nu zelfs dichterbij
België, het land aan onze zij

Maar de ernst maakt geen verschil
Voor alle slachtoffers is het een bittere pil
Ergens, waar dan ook, is een familie niet meer compleet
Voelen mensen door terroristen heel veel leed

In deze tijd in samenhorigheid wel belangrijk
Is ieder mens, ondanks kleur of geloof, gelijk
Zorg dat angst en haat niet de overhand krijgt
Maar dat hoop en vrede uiteindelijk overstijgt

Angst en haat

Wat is er toch met de wereld aan de hand?
Bomaanslagen, doden en gewonden
Maar is het een uitzondering per land?
Want kijk naar hoe verschillend het nieuws wordt verzonden

Het ene nieuws is het andere niet
Maar het gaat hier wel om mensenlevens
Dat is wel wat je nu toch ziet
Deze week Turkije, nu België waarvan meer gegevens

Er ontstaat angst maar ook haat
Mensen slaan er voor op de vlucht
Niemand weet meer waar hij staat
Ik sta stil en zucht

Waar moet het toch heen?
Moeten we ons door angst laten lijden?
Zo staat de mens heel alleen
Want haat laat ons niet van angst bevrijden

En dat is nu juist wat de aanvallers willen
Dat je angstvallig naar een ander kijkt
Maar laten we onze emoties niet verspillen
Want dan is niets meer wat het lijkt

Dromen

Soms zit je zo maar wat te dromen
Terwijl de zon probeert door te komen
Zodat zij je met haar stralen kan verwarmen
Terwijl jij je dromen wilt omarmen

Want in je dromen gebeuren fijne dingen
Kun je je pijn makkelijk bedwingen
Al weet je dat dat tijdelijk is
Want in de werkelijkheid is het vaak mis

Leven met pijn dat overkomt je
Er mee om gaan dat leer je
Dat wordt tenminste tegen je verteld
Al weten we dat het niet voor iedereen geldt

Daarom is het fijn we kunnen dromen
Zodat we even van de pijn afkomen
Zodat je er dan weer tegen kunt
Daarom zijn mooie dromen aan iedereen gegund

Acceptatie

Je eigen ik accepteren
Dat is niet zo maar te leren
Want als het niet gaat zoals jij wil
Dan is acceptatie een bittere pil

Hoe accepteer je dat je lichaam het niet meer goed doet
Dat wanneer je je grens overschrijdt het beboet
Dat je niet meer kunt wat je altijd kon
Is het daar waar de acceptatie begon?

Ik kan het bijna niet geloven
Ben voor mijn gevoel beroven
Want eigenlijk ben ik aan het rouwen
Omdat ik mijn lijf niet kan vertrouwen

Stap voor stap begint het accepteren
Is mijn gevoel opnieuw aan het leren
Aan het leren mijn lichaam te vertrouwen
Om stap voor stap het opnieuw op te bouwen

De zorg in Kampen

Het wordt zorgelijk met de zorg in Kampen
Want de financiële pot lijkt wel te verdampen
En vragend kijken de burgers naar hun B&W
Want wat doen die er eigenlijk mee?

Stellen zij  daar in Den Haag
Uiteindelijk wel de juiste vraag
Want volgens Den Haag horen wij bij de biblebelt
Maar zo is het hier financieel niet gesteld

Niet iedereen gaat hier naar de kerken
En dat beeld lijkt te versterken
Terwijl Den Haag daar hun berekening op maakt
Dus worden Kampenaren zwaar geraakt

Dus hoe is het hier nu met de zorg gesteld?
Wordt het ons hier eerlijk verteld?
Want het inwonersaantal groeit
En daar is ook meer zorg mee gemoeid

Het wordt moeilijker om gerustgesteld te zijn
Men maakt zich zorgen en dat is niet fijn
Er wordt hier steeds meer weg bezuinigt in Kampen
En de zorgbehoevenden ziet hun zorg en voorzieningen steeds meer verdampen

Mijmeringen

Zittend op de bank mijmer ik wat weg Denkend aan wat geweest is en raak wat van de leg.
Herinneringen komen weer naar boven Verdrietige en mooie gedachten, zaken waarin ik blijf geloven.

Alle ervaringen maken je een rijker mens Al blijven er altijd dingen die ik wens.
Ik geloof dat het allemaal zo heeft moeten zijn.
Al is het echt niet allemaal zo even fijn.

In de toekomst hoop ik nog te mogen groeien.
Met informatie maar ook met vaardigheden wat mij nooit kan vermoeien.
Want een mens is nooit uitgeleerd
Soms gaat het goed en soms verkeerd.

Dankbaar ben ik voor alle lieve mensen om mij heen.
Al voel ik mij soms zo verdomd alleen.
Ik weet, het zegt meer over mij.
Bedankt iedereen, jullie vriendschap en liefde maakt mij heel blij.

Liefs Yvonne

Onderbewustzijn

Alles voelen, alles horen
Daar wordt je mee geboren
Om vervolgens te leren je af te sluiten Tenzij je onderbewustzijn anders doet besluiten.

Dan vliegen je gedachten alle kanten op Lijken ze op een horde paarden in galop Met daarbij alle geluiden die binnenkomen
Kun je van rust en stilte alleen maar dromen

Grenzen worden hierdoor overschreden En jij? Je weet niet meer hoe je op moet treden
Toch ben jij degene die de regie in handen moet pakken
Om ervoor te zorgen dat je onderbewustzijn niet in zal zakken

Dat is het leerproces in jou leven
Wat jou uiteindelijk de juiste energie zal geven
Leer om naar je gevoel en lichaam te luisteren
Zodat je 'het komt goed' kunt fluisteren

Sneeuw

Sneeuw

Sommige plekken zijn inmiddels wit gekleurd
Dromen vervuld, al wordt er ook door velen over gezeurd
Want niet iedereen zit op een witte wereld te wachten
Omdat het problemen oplevert wat niet is te verzachten

Toch hoort het bij het winterseizoen
Al is dit inmiddels helemaal uit zijn doen
Want het ene naar het andere record wordt verbroken
Te warm, te nat, te veel zon het blijkt niet met elkaar te stroken

Toch verlang ik naar het echte winterweer
Een dik pak sneeuw en natuurijs daar gaat mijn hart van te keer
Vrolijke kinderen met rode wangen
Die opgetogen de sneeuwvlokken proberen te vangen

Het maakt de winter zo bijzonder
En de vorst maakt de lucht ook gezonder
Natuurlijk heeft het ook negatieve kanten
Daarmee staat het altijd vol in de kranten

Maar echt winterweer kent veel positiviteit
Zorgt voor veel saamhorigheid
Want velen zullen dan naar buiten gaan
Om bijvoorbeeld samen op de ijsbaan te staan.

Zo heeft ieder seizoen zijn eigen specialiteit
Al is het weer dat op dit moment even helemaal kwijt
Of we moeten onze opvattingen bijstellen
Dan blijft alleen het alleen bestaan door er over te vertellen

Volwassenen worden

Volwassen worden gaat niet zonder slag of stoot
Zonder kleerscheuren wordt geen enkel kind groot
Het is een pad van vallen en weer opstaan
Wetend dat deze fase ook weer voorbij zal gaan

Als ouder begeleidt je je kind op dit pad
Al verloopt het niet altijd even glad
Zolang je kind maar op jou kan bouwen
Dan kun je vast op een goede afloop vertrouwen

Ooit zullen ze hun eigen weg gaan
En blijf je als ouder veilig aan de zijlijn staan
Maar ze zouden altijd weten
Dat ze jou steun nooit hoeven te vergeten

Houtkachel

Heerlijk in het donker met de houtkachel aan
Buiten in de lucht zijn de sterren en een halve maan
De mensen beginnen steeds meer aan hun nachtrust
Dan geniet ik even in alle rust

Even een momentje van de stilte om mij heen
Gelukkig ben je op de aarde nooit alleen
Maar na de hectiek van overdag
Ben ik blij dat ik even van de stilte genieten mag

Je komt er niet in

Twitter staat vol met #jekomternietin
Maar wat betekent nou die zin
Het betekent dat er mensen worden buitengesloten
Zonder dat ze er zelf toe hebben besloten

Iedereen heeft er recht op mee te doen in deze maatschappij
Maar met een lichamelijke en soms geestelijke beperking hoor je er niet bij
Overheidsgebouwen, openbaar vervoer, winkels #jekomternietin
Dat is de betekenis van deze zin

Nu is het tijd om met elkaar een vuist te maken
Want de toegankelijkheid hoort bij een ieder zijn taken
Om te zorgen voor verandering van de zin
En te zeggen je bent welkom #komermaarin

Code rood

Code rood

Ik lees net even de online krant
En ben daar op een bepaald artikel gestrand
Het is iets wat ik nooit heb geweten
Maar wat ik ook niet meer zal vergeten

In ons land worden weercodes afgegeven
Wat aangeeft met welke omstandigheden we leven
En daardoor weten we of we veilig op weg kunnen gaan
Of dat we de auto beter kunnen laten staan

En besluit je dan toch met je auto te gaan rijden
Dan neem je een risico om dan eventueel door te glijden
Nu blijkt er met code Rood meer consequenties te zijn
En die zijn voor automobilisten echt niet fijn

Verzekeraars kunnen besluiten de kosten bij schade niet te betalen
Maar deze bij de bestuurder zelf te gaan halen
Zij zoeken het gevaar dan blijkbaar zelf op
Want code Rood betekent uiteindelijk echt Ho Stop

Dus wil ik je er bij deze op wijzen
Om met code Rood niet meer met de auto te reizen
Al kun je er niet altijd aan ontkomen
Zorg dat je de vereisde maatregelen hebt genomen

Maskers op

Wij mensen zit eigenlijk maar raar in elkaar
Want bijna allemaal zitten we met onze #maskers klaar
Om een ander maar niet te laten zien
Wat jij in emoties hebt gezien

We dealen liever zelf met ons eigen verdriet
Want stel je voor dat een ander dat ziet
Onszelf #kwetsbaar opstellen
Durven je gevoelens te vertellen

Hierdoor ontstaat er een verharding in de maatschappij
En dat maakt eigenlijk niemand meer blij
Het zal mooi zijn dat iedereen zijn masker  achterwege zal durven laten
Dan hebben we eerder de ander zijn verdriet in de gaten

Hierdoor zal er meer verbroedering zijn
Ja, dat lijkt mij zo fijn
Al weet ik dat het zo ver wel niet zal komen
Toch blijf ik hierover altijd dromen

Toegankelijkheid

Toegankelijkheid

Overal toegankelijkheid
Het lijkt maar een kleinigheid
Maar is lang niet voor iedereen  vanzelfsprekend
En hopelijk iets waar het kabinet nu eindelijk eens voor tekent

Want altijd sprekend over gelijke rechten
Zijn er nog vele #burgers die er voor moeten vechten
Omdat het burgers met iets extra's zijn
Bij hen doet #ontoegankelijkheid oprecht pijn

Om op #toegankelijkheid te kunnen vertrouwen
Moeten we blijkbaar eerst aan wetten bouwen
Want wanneer je geen burger met iets extra's bent
Is er niet in komen iets wat men vaak niet kent

Heb je even?

Heb je even?
Het gaat over de keuzes in het leven
Want de keuzes die sommigen maken
Kunnen anderen soms diep raken.

Eigenlijk maak je je gehele leven keuzes, steeds maar weer
En zelfs zijn er keuzes keer op keer
Want hoe ga je om met hetgeen jou raakt
Merk je, dat sommige keuzes iedere keer hetzelfde maakt?

Maar probeer het zoveel mogelijk met je gevoel
Begrijp jij waar ik op doel?
Leven en keuzes vanuit je hart gemaakt
Dat is uiteindelijk hetgeen jou het diepste raakt

Rijp

Gisteren reed ik buiten genietend van het heerlijke winterweer
Rijp aan de bomen, koude en nog meer
Soms vergeet je er even bij stil te staan
Hoe bijzonder het is dat wij allemaal bestaan.

Er zit altijd iets moois in Ieder seizoen
En de mens hoeft daar niets voor te doen
En wanneer we er soms alleen maar naar kijken
Dan zie ook jij dat moois dat zal wel blijken

Opgeruimd

Rust in je huis geeft rust in je hoofd
Maar soms voel je je zo verdoofd
Je ziet door de bomen het bos niet meer
En verlegt de rommel keer op keer

Schroom dan niet om hulp te vragen
Want iedereen kent wel zulke dagen
En met zijn tweeën is de klus makkelijker geklaard
Terwijl het in je eigen hoofd alleen maar zorgen baart

En dat terwijl een opgeruimd huis zo fijn gevoel geeft
En daarbij de rust in je hoofd weer opleeft
Dat is is voor iedereen een fijn gevoel
Ik vermoed dat velen begrijpen wat ik bedoel

Sommige dagen

Sommige dagen zijn niet als de anderen
Dat zijn die dagen waarop je veel wilt veranderen
Maar in zo'n tempo zal het niet gaan
Want dat is het wezen van ons bestaan

Een verandering kan een mentale groei zijn
Soms gaat het gepaard met het voelen van pijn
Iedereen maakt het mee in zijn leven
Sommigen zonder er aandacht aan te geven

Toch is het goed om er toch stil bij te staan
Voelen hoe je er mee om kan gaan
Want zo'n mentale groei in je leven
Kan je als mens nieuwe inzichten geven

Vermoeidheid

Ik voel vermoeidheid door mijn gehele lijf stromen
Hoe is het toch ooit zover gekomen
Waar is het mis gegaan
Dat ik mijn grenzen niet meer heb verstaan

Steeds harder gingen mijn grenzen roepen
Echter nu kan ik mij er steeds minder op beroepen
Want inmiddels is mijn systeem zo ernstig verstoord
Omdat ik het roepen nooit goed heb gehoord

Met gevolg dat mijn energie zeer spaarzaam is
En dat voelt als een gemis.
Nu weet ik eindelijk mijn grenzen beter te bewaken
En weet ik dat dat een groot verschil zal maken

Regen

De regen klettert tegen de ramen aan
Druppels glijden naar beneden in hun eigen baan
Om zo weer te verdwijnen
Totdat ze ooit weer zullen verschijnen

Zo is het ook met de circel van het leven
Al zal een ieder dit op een eigen manier beleven
Maar wanneer het buiten weer eens zal gieten
Dan hoop ik dat iedereen van die druppels langs de ramen zal genieten

Even niet

Stiekem vraag ik me af
Is dit soms mijn straf?
Omdat ik vaak mijn lijf negeer
Doet het daarom vaak zo zeer?

Ik weet dat ik zo niet denken mag
Maar af en toe heb ik wel zo'n dag
Om me vervolgens een schop onder mijn kont te geven
Om weer volop te genieten van dit leven

Maar dan ineens komt de vraag weer op
Vergeet ik te zeggen: Ho Stop
Maar dit is gewoon menselijkheid
En mij geeft het zekerheid

Een kind

Een kind heb je niet voor even
Ze zijn het onderdeel voor de rest van je leven
Dat betekent de liefde en de zorgen
En al het andere wat vaak is verborgen

En soms kan het je even te veel zijn
Want dan doet houden van even pijn
Omdat je niet weet wat er komen gaat
Want soms gaat een kind op zijn plaat

Maar ook dat hoort er allemaal bij
Maar sta naast je kind zij aan zij
Zodat ze weten op wie ze kunnen vertrouwen
En van daaruit zullen zij aan hun toekomst blijven bouwen

Even kwijt

Soms ben ik het even kwijt
Denk ik aan vroeger met zekere spijt
Aan hoe alles toen geregeld was
Met de ouderwetse ziekenfondspas

Want alle vernieuwingen zijn zeker geen verbeteringen
Velen lijken zelfs het meeste op ontberingen
Want hoe het nu met de zorg gesteld is
Dat is zeker weten helemaal mis

Oude mensen krijgen de juiste hulp niet meer
Er wordt bezuinigd keer op keer
Dat terwijl de prijzen weer omhoog gaan
Zo hoog dat ze nergens meer op slaan

Maar helaas lukt het niet het tij te keren
Kunnen wij, burgers, ons er niet tegen verweren
Moeten we toezien hoe het er in de  politiek toe gaat
Zonder dat er geluisterd wordt hoe de gewone mens er voor staat

Ach, klagen heeft eigenlijk geen zin
En zetten we ons er met elkaar weer voor in
Hopelijk dat het in de toekomst weer beter gaat
Zodat iedereen er dan weer rooskleuriger voor staat

Bewuste keuzes

Bewuste keuze maken dat is zo gemakkelijk niet
Er komt meer bij kijken dan wat de ander ziet
Maar zonder bewust nadenken gaat het niet lukken
Dan is hetgeen je wilt al gedoemd om te mislukken

Maar weet je wat mij dan zo raakt
Dan heb je bewuste keuze gemaakt
Je bent om je heen hulp gaan vragen
En nog kan je lijf hetgeen je zelf doet niet verdragen

Dan komt plots het verdriet
Want waarom kan IK het toch niet
Chronisch ziek zijn vergt zo veel van jou als mens
Dan loopt ook echt niets naar wens

De spullen van een ander

Respect voor de spullen van een ander
Verantwoordelijkheid nemen met elkander
Het is eigenlijk zo normaal
Het niet doen noemt men vaak asociaal

Toch lees ik regelmatig wanneer schade is toegebracht
Dat men op zoek moet naar degene die wordt verdacht
Omdat die verzuimd zichzelf even te melden bij gedupeerden
Zoals we het als kind volgens mij allemaal wel leerden

Nee, tegenwoordig slaat de dader liever op de vlucht
En dat is echt geen verzonnen klucht
Want zichzelf bekend maken
Zal ze wel te hard in hun portemonnee raken.

Geluk

Geluk lijkt zo iets gewoons te zijn
Gelukkig zijn voelt zo fijn
Maar geluk moet je in jezelf zoeken
Want geluk vindt je niet in boeken

Een vlinder dat vliegt, een bloem die ontknopt
Bij de gedachte er aan kan gelukkig voelen worden ontpopt
Het geluid van een waterval
Hoe voel je je in zo'n geval

Geluk is een gevoel dat zit van binnen
Hoe het bij jou voelt kan je niet verzinnen
Maar ik hoop wel dat iedereen het gevoel mag ervaren
Want met een geluksgevoel kan ik mijn onrust laten bedaren

Vermoeidheid

Ik voel dat vermoeidheid door mijn lichaam vloeit
Dan voel ik me als een bloem die is uitgebloeid
Mijn concentratie neemt in snel tempo af
Terwijl het begin van de dag mij energie gaf

Het moeilijkste is om toe te geven
Maar de vermoeidheid speelt een grote rol in mijn leven
Daarin heb ik echt geen keus
Al is Doorzetten wel de bekende leus

Maar wanneer ik moeilijk uit mijn woorden kom
Dan weet ik echt wel waarom
Maar omdat ik juist niet luisteren wil
Is die vermoeidheid vaak een bittere pil

Tegenslagen

Tegenslagen, hoe ga je er mee om?
Tegenslagen maken wat recht is krom
En altijd komen ze weer op je pad
En iedereen is ze eigenlijk wel zat

Eigenlijk doe je het liefste alsof ze niet bestaan
Maar het moeilijkste is hoe je ermee om moet gaan
Want tegenslagen horen nu eenmaal bij het leven
En het is aan jou hoe je het steeds weer een plekje gaat geven

Tegenslagen doen je vaak verdriet
Zorgen dat je soms het lichtpuntje niet meer ziet
Maar weet dat dat er altijd zal zijn
Houdt vast aan dat lichtpuntje al voel je je zo klein

Want van iedere tegenslag zul je je sterker voelen
Menigeen zal weten wat ik zal bedoelen
Maar eerst moet je door het dieptepunt heen
En dat stukje is van jou alleen

Om van daaruit naar het lichtpuntje te sluipen
Misschien te lopen, rennen of kruipen
Om weer te kunnen genieten van het leven
En te zien wat voor moois er valt te beleven

Tranen

Tranen stromen over mijn wangen
omdat ik het even niet meer weet
Alles wat gebeurt is
het verdriet wat je maar niet vergeet

Hoe moet je dit het juiste plekje geven
en je bij jezelf bedenkt
Dat je verder kunt met het leven en blij bent met hetgeen het leven je schenkt

Samen

Over sommige dingen niet kunnen praten
Wellicht omdat we niet op dezelfde lijn zaten
Elkaar op zo'n vlak eigenlijk een beetje kwijtraken
Wat kun je doen om daarin de grenzen te bewaken

Een ieder verwerkt dingen op zijn eigen manier
De één wordt stiller en de ander zoekt vertier
Maar soms zorgt dat juist voor verdriet
Want je vindt dan de weg naar de ander niet

En juist bij sommige gebeurtenissen heb je elkaar zo nodig
Dan is een arm, een schouder echt niet overbodig
Maar dan, voor dat kleine gebaar
Begint opnieuw de zoektocht naar elkaar

Zomaar

De zon komt door de wolken heen kijken
Om ons met heerlijk zonlicht te verrijken
Dat geeft je als mens een boost van vrolijkheid
En dat eigenlijk door een kleinigheid

Eigenlijk is het apart hoe de mens reageert
En bepaalde weertypes ambieert
Want het weerbeeld is vaak bepalend voor het humeur van de mens
Al heeft een ieder zijn eigen wens

Regen, sneeuw, ijs en zonnestralen
Iedereen zou het weer wel willen bepalen
Helaas heeft niet iedereen dezelfde wensen
En is het heft dan gelukkig niet in handen van de mensen

Veroordelen of beoordelen

Onbewust zijn we mensen aan het beoordelen
Onbedoeld zijn we mensen aan het veroordelen
Terwijl je niet weet wat er in die mensen om kan gaan
Want je hebt nog nooit in hun schoenen gestaan

Niemand weet welk lot een ander getroffen heeft
Hoe een ander zijn eigen leven beleeft
Oordelen en veroordelen kan zo makkelijk zijn
Maar je doet onbewust en onbedoeld een ander zo'n pijn

Ieder mens draagt zijn eigen rugzak met zich mee
En weet jij wat daarin zit? Nee
Wellicht durf je niet te vragen
Wat een ander heeft te dragen

Dus laten we wat milder zijn voor elkaar
Sta iets minder snel met een oordeel klaar
En ik weet, dit is heel erg menselijk
Maar er bij stil staan is ook erg wenselijk

Verdriet

Verdriet zit vaak heel diep van binnen
Verstopt in gedachten, woorden en zelfs in zinnen
Het verstopt zich in je dromen
Maar probeert vooral naar buiten te kunnen komen

Maar wij willen het zo graag verstoppen
Ergens in het diepste hoekje proppen
Maar wedden dat verdriet terug zal vechten
En uiteindelijk ben jij de degene die het moet beslechten

Want je krijgt last van vermoeidheid
Terwijl je zoekt naar gezelligheid
Of je lichaam vertoont pijn
Terwijl jij graag bezig wilt zijn

Dus het bewijst dat je verdriet de ruimte moet geven
Dat het net zo goed hoort bij jou leven
Het is een emotie net zoals plezier
Al gedraagt het zich soms als de grootste klier

Maar weet je met je verdriet om te gaan
Kun je deze emotie goed verstaan
Dan zul je merken dat het je rust zal geven
Want ja, emoties horen nou eenmaal bij ons leven

Hulp vragen

Vragen om hulp is het moeilijkste wat bestaat
Want je wilt niet laten zien dat het eigenlijk niet meer gaat
Alles wil je graag zelf blijven doen
Maar het gaat niet meer als toen

Het kan je op iedere leeftijd overkomen
Al zal dat nu niet in je opkomen
Maar ook jij zal ooit om hulp moeten vragen
Maar die gedachten zijn nog niet te verdragen

En juist met alle veranderingen in deze tijd
Met de zorgverlening in diepe strijd
Merken we hoe belangrijk die zorg toch is
Voor veel ouderen maar ook jongeren nu een groot gemis

Het leven draait hoe langer hoe meer om eigen kracht
Dat hebben ze in Den Haag wel mooi bedacht
Maar voor velen is het moeilijk te verdragen
Dat ze zelfs de buren om hulp moeten gaan vragen

Je bloot tonen aan allerlei vreemden, maar nu zelfs ook aan bekenden
Dat is wel heel anders dan hoe we de zorg kenden
Inmiddels zijn hulpbehoevenden vogelvrij verklaard
En dat is wat mij en heel veel anderen de meeste zorgen baart

Verraden

Je verraden voelen
Dat doet zo'n pijn
Al zal de ander het niet zo bedoelen
Het is alles behalve fijn

Je kunt een ander zo kwetsen met oneerlijkheid
Al is het misschien onbewust
Voor de één misschien een kleinigheid
Waar je een ander mee onthutst

Maar hoe ga je er mee om?
Ben je boos of is het verdriet?
Vindt je iedereen nu stom?
Of weet je het eigenlijk niet.

Geheimen hebben voor een ander
Eigenlijk op zich niets verkeerd
Misschien heb je ze zelf net als de ander
Maar toch is dat het wat je soms bezeerd

Kracht

Regelmatig komt iets op je pad wat je totaal niet verwacht
Want er gebeurt vaak meer dan je had gedacht
Maar hoeveel kan een mens verdragen?
Dat is iets wat je je af gaat vragen

Want vele gebeurtenissen komen op je pad
Tja, er is altijd is wel weer wat
Maar er gebeurt nooit meer dan wat jij dragen kan
Daar kun je echt wel van op an

De kracht van jezelf zal je dan verbazen
Je zult jou niet zo maar om ver blazen
Want al lijk je soms maar heel klein
Je zult uiteindelijk een echte krachtpatser zijn

Verlies

Hoe ga je om met verlies van dierbaren
Hoe breng je je verdriet tot bedaren
Dan komen de goed bedoelde adviezen
Velen hebben al eens ervaren wat het is om iemand te verliezen.

Vaak wordt gezegd: de tijd heelt alle wonden
Ik wou dat we dat geloven konden
Want naast het verdriet is ook het gemis
Al weet ik dat het één niet erger dan het ander is

Verwerking is voor iedereen een eigen proces
Met een daarin een wijze levensles
Want voor verdriet en rouw staat geen tijd
Zolang je maar durft te rouwen zonder spijt

Gevoel

Soms gebeurt er iets waar je dankbaar voor zult zijn
Waarbij je het geluk voelt stromen
Hierdoor voel je je dan o zo fijn
Verslaat het al je mooiste dromen

Op zo'n moment voel je dat je leeft
De zon zie je weer schijnen
Krijg je het gevoel dat je zweeft
Zie je de wolken verdwijnen

Wat fijn dat dit gevoel bestaat
Al zul je het echt wel weten
Wanneer het eens niet lekker gaat
Dit gevoel zul je nooit vergeten